Korea Północna

Megan · Wysłany: Wto 14:47, 25 Mar 2008 Temat postu: Korea Północna

Flaga Koreii Północnej:
[link widoczny dla zalogowanych]

Godło Koreii Północnej:
[link widoczny dla zalogowanych]

Mapka Koreii Północnej:
[link widoczny dla zalogowanych]

Informacje bardzo podstawowe:
Hymn: Aegukka

Język urzędowy: koreański

Stolica: miasto specjalne Pjongjang (Phenian)

Ustrój polityczny: dżucze

Głowa państwa: Przewodniczący Narodowej Komisji Obrony Kim Dzong Il

Szef rządu: premier Kim Yong-il

Powierzchnia:
• całkowita
• wody śródlądowe 97. na świecie
120 540 km²
0,1%

Liczba ludności: (III 2007)
• całkowita
• gęstość zaludnienia 47. na świecie
23 265 000
193 osób/km²

Niepodległość: od Japonii
15 sierpnia 1945

Jednostka monetarna: 1 won północnokoreański = 100 junów (KPW)

Strefa czasowa: UTC +9

Kod: ISO 3166 KP

Domena internetowa zatwierdzona: .kp

Kod samochodowy: KP

Kod telefoniczny: +850

Informacje dla zainteresowanych:

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (kor. 조선민주주의인민공화국, hancha 朝鮮民主主義人民共和國, MCR. Chosŏn Minjujuŭi Inmin Konghwaguk, Korea Północna, w skrócie KRLD) – państwo komunistyczne powstałe w północnej części Półwyspu Koreańskiego po II wojnie światowej na terenach zajętych przez Armię Czerwoną. Totalitarną władzę sprawuje oparta na idei dżucze monopartia, Partia Pracy Korei. Graniczy z: Rosją na północnym wschodzie, Chinami na północy, Republiką Korei (Koreą Południową) od południa. W Chinach oraz w samej Korei Północnej kraj zwany jest Pukchosŏn ("Północny Chosŏn"; 북조선; 北朝鮮). Bukhan ("Północny Han"; 북한; 北韓) to nazwa popularna wśród mieszkańców Korei Południowej.

Podział administracyjny:
Od 2005 roku w Korei Północnej są dwa miasta bezpośrednio administrowane przez rząd (Chikhalsi; 직할시; 直轄市), trzy regiony specjalne oraz dziewięć prowincji.

Miasta administrowane centralnie:
Pjongjang Miasto administrowane centralnie (P'yŏngyang Chikhalsi; 평양 직할시; 平壤直轄市)
Rasŏn (Rajin-Sŏnbong) Chikhalsi (라선 (라진-선봉) 직할시; 羅先 (羅津-先鋒) 直轄市)

Regiony specjalne:
Obszar Przemysłowy Kaesŏng (Kaesŏng Kong-ŏp Chigu; 개성 공업 지구; 開城工業地區)
Turystyczny Region Kŭmgangsan (Kŭmgangsan Kwangwang Chigu; 금강산 관광 지구; 金剛山觀光地區)
Specjalny Region Administracyjny Sinŭiju (Sinŭiju T'ŭkbyŏl Haengjeonggu; 신의주 특별 행정구; 新義州特別行政區)

Prowincje:
Chagang (Chagang-do; 자강도; 慈江道)
Hamgyŏng Północny (Hamgyŏng-pukto; 함경 북도; 咸鏡北道)
Hamgyŏng Południowy (Hamgyŏng-namdo; 함경 남도; 咸鏡南道)
Hwanghae Północne (Hwanghae-pukto; 황해 북도; 黃海北道)
Hwanghae Południowe (Hwanghae-namdo; 황해 남도; 黃海南道)
Kangwŏn (Kangwŏndo; 강원도; 江原道)
P'yŏngan Północny (P'yŏngan-pukto; 평안 북도; 平安北道)
P'yŏngan Południowy (P'yŏngan-namdo; 평안 남도; 平安南道)
Ryanggang (Ryanggang-do; 량강도; 兩江道-- czasami wymawiany po polsku jako 'Janggang')

Główne miasta:
Sinuiju
Kaesong
Nampho
Chongjin
Wonsan
Hamhung
Haeju-si
Kanggye
Hyesan

Polityka:
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna to republika komunistyczna z jednoizbowym parlamentem o nazwie Najwyższe Zgromadzenie Ludowe. Liczy on 687 osób, które wybierają spośród siebie najwyższe władze państwowe. Mimo, że oficjalnie prezydentem państwa jest zmarły Kim Ir Sen, a premierem Kim Yong-il, praktycznie cała władza spoczywa w rękach Kim Dzong Ila, syna Kim Ir Sena. Wszyscy przedstawiciele rządu należą do Koreańskiej Partii Pracy (KPP).
KPP aktywnie popiera doktrynę dżucze (samowystarczalność), która wywodzi się ze stalinizmu. Jak w innych krajach komunistycznych, w Korei Północnej mocno rozbudowany jest aparat biurokratyczny, który reprezentuje i realizuje "wolę ludu". Komunistyczni krytycy dominującej partii przekonują, że reprezentuje ona "państwo zdeformowanych robotników", które wytworzyło biurokratyczną elitę, niezgodną z doktryną komunistyczną czy marksistowsko-leninowską. W roku 1997 zmieniono konstytucję, zastępując odwołanie do marksizmu-leninizmu odwołaniem do dżucze. Istnieją mniejsze partie polityczne, ale podporządkowane są KPP i nie stanowią dla niej opozycji. Ustrój państwa jest powszechnie na świecie uważany za dyktaturę totalitarną.
Szefem rządu jest premier, ale prawdziwa władza spoczywa w rękach Kim Dzong Ila, który jest przewodniczącym KPP oraz głównodowodzącym wojsk. Wśród ludu Kim Dzong Il znany jest jako "Drogi Przywódca", w odróżnieniu do swojego ojca, Kim Ir Sena, zwanego "Wielkim Przywódcą". Oficjalne tytuły Kim Dzong Ila to m.in. Sekretarz Generalny Koreańskiej Partii Pracy, Przewodniczący Komisji Obrony Narodowej oraz Głównodowodzący Koreańskiej Armii Ludowej.

Gospodarka:
Gospodarka Korei Północnej, oparta o doktrynę dżucze (samowystarczalności) i planowania centralnego, jest w stanie stagnacji. Rząd odmawia uczestniczenia w międzynarodowym handlu i publikowania danych ekonomicznych, limitując w ten sposób ilość dostępnych na ten temat informacji. Państwowe zakłady przemysłowe wytwarzają przeważającą ilość obecnych na tamtejszym rynku dóbr.
Planowanie centralne, socjalizm, wszechobecny terror polityczny są przyczyną stagnacji w gospodarce. Seria klęsk ekologicznych, postępująca korupcja, a także upadek bloku socjalistycznego w Europie Centralnej i Wschodniej, ze Związkiem Radzieckim na czele, pogorszyły i tak złą sytuację. Rolnictwo jest w złym stanie, dystrybucja żywności skierowana jest do wojska.
W efekcie prawie całkowitego odcięcia się od świata zewnętrznego, niewystarczających ilości nawozów, klęsk urodzajowych, niewielkiej ilości gruntów ornych oraz krótkiego sezonu upraw, produkcja żywności jest o ponad milion ton mniejsza od zapotrzebowania kraju.
Korea Północna otrzymywała pomoc w postaci jedzenia i żywności z Chińskiej Republiki Ludowej oraz USA, w zamian za obietnicę nierozwijania badań i produkcji broni atomowej. W czerwcu 2005 roku, Stany Zjednoczone zaoferowały dostarczenie 50 000 ton żywności, czyli tyle samo co rok wcześniej. W roku 2003 USA dostarczyły 100 000 ton żywności. Dobra te nie zawsze docierają do najbardziej potrzebujących[potrzebne źródło].
Od lipca 2002 roku Korea Północna rozpoczęła eksperyment z kapitalizmem w Przemysłowym Regionie Kaesŏng. Niewielka liczba innych obszarów została określona jako Regiony Specjalne, między innymi Sinŭiju niedaleko granicy z Chinami. Kontynentalne Chiny oraz Korea Południowa są największymi partnerami handlowymi kraju. W roku 2003 obrót w kontakcie z Chinami wzrósł o 38% i wyniósł 1,02 miliarda dolarów, a z południowym sąsiadem o 12% do 724 milionów dolarów od początku rozpoczęcia eksperymentu. W ciągu jednego roku, od 2002 do 2003, wzrosła liczba abonentów telefonii komórkowej z 3000 do około 20 000. Jednakże od czerwca 2004 roku telefony komórkowe zostały znowu oficjalnie zakazane. Obserwuje się wzrost liczby i znaczenia targów, jarmarków, czy rynków z artykułami rolniczymi i żywnością w Kaesŏng, Pjongjangu, a także na granicy chińsko-koreańskiej.

Geografia:
Korea Północna zajmuje północną część Półwyspu Koreańskiego. Od zachodniej strony jej granicę wyznacza Morze Żółte i Zatoka Koreańska, od wschodu - Morze Wschodniokoreańskie (Morze Japońskie). Od strony północnej graniczy z Rosją i Chinami a od południowej z Republiką Korei. Kraj jest górzysty, poprzecinany dużymi dolinami. Do głównych rzek należą Tumen oraz Yalu, które swój początek biorą w chińskiej Mandżurii.

Demografia:
Populacja Korei Północnej jest na świecie jedną z najbardziej jednorodnych etnicznie i językowo, z niewielkimi tylko społecznościami chińską i japońską. Język koreański nie należy do żadnej większej grupy językowej, aczkolwiek niektórzy przypisują go do języków ałtajskich.
Mimo że Korea Północna jest krajem ateistycznym, posiada zabytki i ośrodki buddyjskie i konfucjańskie, a także istnieje tu społeczność chrześcijańska oraz tradycyjna Chondogyo ("Droga Niebiańska"). Stolica kraju, Pjongjang, przed wojną koreańską była centrum chrześcijańskim.

Kultura:
Tradycyjne aspekty kultury koreańskiej są pomijane w Korei Północnej. Oficjalnie państwo jest ateistyczne, mimo tego istnieje kilka kościołów.
Bardzo wyraźny jest kult jednostki w odniesieniu do Kim Ir Sena oraz Kim Dzong Ila i wiele z pozycji północnokoreańskiej literatury, teatru czy filmu dotyczy tych dwóch postaci i ich życia.
W lipcu 2004 roku kompleks grobowców Koguryo został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Turystyka:
Korea Północna jest krajem zamkniętym dla turystów, których zresztą niewielka liczba odwiedza ten kraj. Żadna osoba nie może podróżować samodzielnie po kraju (wymagany jest oficjalny koreański przewodnik). Obywatele USA nie mogą przekraczać granicy Korei Północnej, a Południowokoreańczycy potrzebują specjalnej zgody obu rządów na wjazd do tego kraju. W roku 2002 obszar wokół góry Kŭmgang, znajdującej się niedaleko granic z Republiką Korei, został mianowany specjalną strefą turystyczną, gdzie obywatele Korei Południowej nie potrzebują specjalnych zezwoleń na wjazd. Dzięki temu co roku w to miejsce zjeżdżają tysiące obywateli tego państwa.

Prawa człowieka:
Zobacz więcej w osobnym artykule: Prawa człowieka w Korei Północnej.
Według raportów organizacji humanitarnych prawa człowieka w Korei Północnej są nagminnie łamane (strona Amnesty International). Często krytykowany jest zakaz opuszczania kraju przez obywateli. Nie ma wolności podróżowania wewnątrz samej Korei Północnej (wymagane są specjalne zezwolenia). W praktyce nie istnieje wolność wypowiedzi, istnieją obozy koncentracyjne do których trafiają nawet dzieci.
Realia życia w Korei Północnej zostały opisane w książce "Usta Pełne Kamieni. Dziesięć Lat W Północnokoreańskim Gułagu" autorstwa Czholhwan Kang, Rigoulot Pierre. Czholhwan Kang jest uciekinierem z Korei Północnej, książka jest jego autobiografią.

Święta i festiwale:
1 stycznia Nowy Rok (wg kalendarza słonecznego)
16 lutego Rocznica urodzin Kim Dzong Ila Urodzony w 1942
15 kwietnia Urodziny Kim Ir Sena Urodzony w 1912
25 kwietnia Ustanowienie Koreańskiej Armii Ludowej
1 maja Święto Robotnicze
27 lipca Dzień Zwycięstwa Wyzwolenia Ojczyzny
15 sierpnia Dzień wyzwolenia spod okupacji japońskiej
9 września Ustanowienie KRLD W roku 1948
10 października Założenie Koreańskiej Partii Pracy
27 grudnia Święto konstytucji KRLD
1 stycznia Księżycowy Nowy Rok
15 stycznia Koreański festiwal ludowy
15 maja Festiwal Żniw