Zły wybór

Tina

Skoro Daga postanowiła wrzucić swojego ficka to i ja nie będę się ociągać. Opcio pisane specjalnie dla niej. Powstawało w sumie bardzo krótko. Aż sama jestem zdziwiona, że tak krótko.
Mam nadzieję, że ktoś to w ogóle przeczyta ;) I może nawet komuś się spodoba.

Tytuł: Zły wybór
Gatunek: Romans, Dramat i co tam kto jeszcze w tym znajdzie
Miejsce: Japonia, Tokio
Postacie: Daga, Gackt, Toshiya(DeG)
I sporo innych jako postacie drugoplanowe.

Zimno… Jedyne co poczuła kiedy się ocknęła to zimno. I ból… Ogromny i nieskończony. Nie była w stanie stwierdzić nawet skąd dokładnie się bierze.
I łzy… Płynęły nieprzerwanie. Płakała długo, bardzo długo. Czy kiedykolwiek da radę przestać?
Nie mogła myśleć. O tym co było, co będzie. Nie chciała niczego pamiętać. Wolała zniknąć, odejść, umrzeć. Cokolwiek byle nie myśleć, nie czuć. Gdyby się dało, cofnęłaby czas i wróciła do domu. Nigdy by tu nie przyjechała. Gdyby się dało…

Nie wiedziała jak długo tak leżała. Godzinę? Dwie? A może czas już w ogóle nie płynął? Już nawet nie próbowała się ruszać. Za bardzo bolało. Wszystko. Po prostu leżała i pustym, pełnym łez wzrokiem patrzyła tępo w sufit.
Ktoś zadzwonił do drzwi. I pomimo tego, że nie otwierała najwyraźniej nie zamierzał przestać.
- Daga, wiem, że tam jesteś. Otwórz te cholerne drzwi.
Gackt… Wiedziała, że nie da za wygraną. Podjęła ostatnią próbę stanięcia na nogi. Prawie ponownie zemdlała z bólu ale stała. Ubrała leżący na fotelu szlafrok i wolnym krokiem podeszła do drzwi.
- No nareszcie. Już chciałem… Co Ci się stało?!
- Satoru, nie… - nie zdołała powiedzieć nic więcej. Z bólu i wyczerpania zemdlała upadając prosto w ramiona stojącego w progu mężczyzny…

3 miesiące wcześniej
Pracowała w restauracji dopiero od dwóch tygodni, ale właściciel, głównie ze względu na to, że nie jest Japonką, to ją wyznaczył do zajęcia się tego wieczora serwowaniem potraw jakiejś sporej grupie muzyków – dodatkowo jego dobrych znajomych. Ważni goście - tylko tego jej brakowało. Jeśli coś pójdzie nie tak może pożegnać się z posadą. Jej znajomość japońskiej sceny muzycznej była łagodnie mówiąc kiepska. Stąd tym bardziej nie rozumiała, dlaczego reszta dziewczyn odnosi się do niej z taką niechęcią. Przecież jeszcze niedawno powtarzały jaka to jest super i w ogóle. Wszystko jednak stało się jasne po słowach szefa: „Bo wiesz, oni wszyscy są dość popularni, a reszta dziewczyn ciągle do nich wzdycha. Boję się co mogłyby zrobić. Dlatego wybrałem Ciebie”.
Super. Bomba po prostu. Nie dość, że cały wieczór będzie musiała chodzić z przyklejonym do twarzy uśmiechem to jeszcze na co dzień znosić zaczepki jakichś zblazowanych nastoletnich fanek. Jej przyszłość w pracy zapowiadała
się co najmniej nieciekawie. Jeszcze nie poznała swoich przyszłych „podopiecznych”, a już miała ich serdecznie dość.

Wieczór okazał się jednak dosyć znośny. Ale i bardzo męczący. Jak się później dowiedziała, w tej cichej zazwyczaj restauracji, zebrała się mieszanka wręcz wybuchowa.
Naliczyła jakieś 20 osób, przez co na brak pracy nie mogła narzekać. Starała się jak najszybciej zapamiętać kto jak się nazywa, w którym jest zespole i jaką pełni w nim rolę. Było to niebywale trudne dla kogoś, kto nigdy wcześniej o nich nie słyszał. Jednak pomocne okazało się, za co była im niesamowicie wdzięczna, że przychodzili w różnych porach. Dodatkowo mimo wszystko znaczne różnili się pomiędzy sobą wyglądem (i wzrostem, jednak o tym raczej nie należy wspominac ;D). Pozwoliło jej to na dość szybkie opanowanie potrzebnej wiedzy.
Początkowo dość nieufnie odnosili się do niej jako kelnerki, widocznie bojąc się, że za chwile rzuci się na nich lub zacznie wykrzykiwać jacy to są „kawai”. Jednak, gdy zorientowali się, że rzeczywiście ich nie zna, rozluźnili się i było naprawdę przyjemnie.

Wśród zgromadzonych wzbudzała ogólne zainteresowanie. Już wielokrotnie będąc tutaj, w Japonii słyszała pochlebne opinie na swój temat, ale nie spodziewała się, że takie gwiazdy również mogą uważać ją za osobę atrakcyjną. Zwłaszcza, że w Polsce sama zawsze widziała siebie jako osobę przeciętną i pomimo, iż wiele osób z jej otoczenia mówiło co innego nie
mogła pozbyć się swojego kompleksu. Dopiero tutaj spostrzegła, że naprawdę może się podobać. Ze swoimi jasnozielonymi oczami i blond włosami była bardzo rzadko spotykanym zjawiskiem. Każdy kogo spotkała twierdził, że jest piękna. Trzeba przyznać, że było to dla niej bardzo budujące.

Tego wieczora spotkała wielu interesujących mężczyzn, którym i ona się podobała. Zawsze uważała, że azjaci są niesamowicie przystojni, a Ci tutaj zdecydowanie potwierdzali jej dotychczasowe spostrzeżenia. Byli niesamowici. Wszyscy razem i każdy z osobna. Kilku z nich starało się ją poderwać, jednak pozostawała obojętna. Podejrzewała, że pragną zdobyczy
na jedną noc, a jej zdecydowanie nie interesowały jednorazowe przygody.
To była jedna z przyczyn. Druga siedziała przy oddzielnym stoliku. Toshiya. Już na początku odłączył się od reszty i zamyślony palił jednego papierosa za drugim. Ucieleśnienie jej marzeń. Wiele razy podchodziła i starała się namówić go na coś do jedzenia lub picia, jednak za każdym razem kategorycznie odmawiał nie obdarzając jej nawet najmniejszym spojrzeniem.

Około północy większość z przybyłych była tak pijana, że nie bardzo wiedzieli gdzie się znajdują. Jedynie garstka pozostała na tyle trzeźwa, żeby móc tamtych bezpiecznie dostarczyć do domów. Wieczór dobiegł końca. Przynajmniej dla nich. Jej pozostawało jeszcze posprzątać. Pożegnawszy ostatnich gości zajęła się zbieraniem porozrzucanych wszędzie szklanek, talerzy i misek. „Całe szczęście, że istnieje coś takiego jak zmywarka” pomyślała widząc to pobojowisko.
- Może pomóc? – usłyszała nagle za sobą męski głos.

c.d.n.

Yuri

Tina

Yuri

Megan

Krótko, zwięźle i na temat: podobało mi się ^^
No dobra, nie będę wiśnia, powiem coś więcej :hamster_evillaugh:

Ostatnimi czasy czytam wyłącznie yaoi, ale jeśli inne teksty są dobre, to z przyjemnością się w nie zagłębiam ^.^
Koniec marudzenia XD Cytaty! :hamster_evillaugh:

Tina

Megan

Nie mam siły na cytowanie, ale kilka rzeczy muszę xD

Spoza ficka xD

Tina

Megan

Yuri

Tina

Meg, skoro obiecałam to wklejam :hamster_evillaugh:

Part 3 na razie. Reszta później :hamster_XD:

Part 3

Dlatego też kiedy po pracy jak zwykle spotkała się z Toshiyą nie była zbyt entuzjastycznie nastawiona do świata. Nie miała ochoty na spacer, szczerze to marzyła tylko o tym, żeby pójść do domu i położyć się do łóżka. Jednak mężczyzna miał inne plany. Kiedy tylko znaleźli się w mieszkaniu Dagi przywarł ustami do jej warg. Tym razem pocałunek nie był delikatny. Był głęboki, zaborczy. Dziewczyna momentalnie zrozumiała, do czego ukochany zmierza. Nie chciała tego, wiec zdecydowanie wyrwała się z jego objęć. Ale Toshiya nie miał zamiaru dawać za wygraną. Już wcześniej powiedział sobie, że dziś musi dopiąć swego. Dlatego też nie zważając na protesty dziewczyny ponownie ją pocałował przyciskając do ściany. Gdy Daga zaczęła się wyrywać złapał ją mocno za nadgarstki uniemożliwiając tym samym możliwość ucieczki. Kiedy na chwilę przerwał brutalny pocałunek i spojrzał na nią, dziewczyna wreszcie zobaczyła prawdziwą twarz mężczyzny, którego wydawało jej się, że kochała.

Tak, teraz już wiedziała, że jej się tylko wydawało. Bo nie można kochać kogoś o tak zimnych i bezwzględnych oczach. Już sam ten wzrok wywołał w niej przerażenie, lecz kiedy zauważyła, że została praktycznie całkowicie unieruchomiona wpadła w panikę. Nie była w stanie nic zrobić. Nie mogła się bronić. A jego nie było w stanie już nic powstrzymać. Ani krzyki Dagi, które w sumie dość szybko uciszył brutalnym ciosem w twarz, ani łzy nieprzerwanie płynące z jej oczu nie zahamowały go przed tym do czego cały czas zmierzał.
Jednym ruchem pociągnął dziewczynę na podłogę jednocześnie zdzierając z niej część ubrań. Do tej pory Daga starała się walczyć, jednak wszystkie jej wysiłki szły na marne. Uderzenia spadały na nią ze wszystkich stron. Już nie miała siły krzyczeć ani płakać. Po prostu leżała, a on zachłannie dążył do swojego celu. Daga chciała, żeby to wszystko się skończyło. Marzyła,
żeby to był zły sen z którego zaraz się obudzi.
Nagle poczuła dłoń Toshiyi dotykającą najwrażliwszego punktu jej ciała. Nie zauważyła nawet kiedy pozbył się jej bielizny. Przerażona podjęła ostatnią próbę wyrwania się spod ciała leżącego na niej mężczyzny. Przywarła ustami do jego ramienia i ugryzła. Najmocniej jak umiała. Jak się okazało było to wystarczające, żeby choć na chwilę odwrócić uwagę napastnika, który aż syknął z bólu. Najszybciej jak była w stanie przekręciła się na brzuch i wyczołgała się spod niego próbując uciec. Jednak Toshiya zdążył już dojść do siebie i łapiąc ją za włosy ponownie przewrócił na plecy. Kolejne ciosy posypały się na bezbronne, nagie ciało leżącej dziewczyny, ostatecznie pozbawiając ją resztek nadziei na zachowanie cnoty.
Całkowicie zrezygnowana ponownie poczuła rękę mężczyzny dotykającą jej łona i zachłanne palce wdzierające się do wnętrza. Ból jakiego wtedy doświadczyła sparaliżował ją. Zaczęła błagać, żeby ją zabił. Byle tylko przestała czuć. Nagle zobaczyła, że Toshiya ściąga resztę swojego ubrania, a chwilę później na udzie poczuła coś gorącego i twardego. Podejrzewała co
za chwilę nastąpi, jednak starała się o tym nie myśleć. Marzyła o śmierci.
W momencie w którym mężczyzna ostatecznie wdarł się w jej ciało poczuła jakby ktoś próbował rozerwać ją od środka. Przejmujący, przeogromny ból wyrwał z jej gardła coś, co zapewne powinno być krzykiem. Jednak Daga była tak wykończona, że krzyk ten okazał się jedynie ledwie słyszalnym szeptem. Jej cierpienie, przynajmniej w tamtym momencie nie trwało długo, gdyż po krótkiej chwili straciła przytomność.

Toshiya kiedy skończył ubrał się szybko i prawie wybiegł z mieszkania nie sprawdzając nawet czy dziewczyna żyje. Nie obchodziło go to. Było mu wszystko jedno co się z nią stanie. On już dostał to czego od niej pragnął. Z szerokim uśmiechem wyszedł na dwór kierując się w stronę swojego bloku. Nareszcie osiągnął swój cel.

Zimno… Jedyne co poczuła kiedy się ocknęła to zimno. I ból… Ogromny i nieskończony. Nie była w stanie stwierdzić nawet skąd dokładnie się bierze.
I łzy… Płynęły nieprzerwanie. Płakała długo, bardzo długo. Czy kiedykolwiek da radę przestać? Nie mogła myśleć. O tym co było, co będzie. Nie chciała niczego pamiętać. Wolała zniknąć, odejść, umrzeć. Cokolwiek byle nie myśleć, nie czuć. Gdyby się dało, cofnęłaby czas i wróciła do domu. Nigdy by tu nie przyjechała. Gdyby się dało…
Nie wiedziała jak długo tak leżała. Godzinę? Dwie? A może czas już w ogóle nie płynął? Już nawet nie próbowała się ruszać. Za bardzo bolało. Wszystko. Po prostu leżała i pustym, pełnym łez wzrokiem patrzyła tępo w sufit.
Ktoś zadzwonił do drzwi. I pomimo tego, że nie otwierała najwyraźniej nie zamierzał przestać.
- Daga, wiem, że tam jesteś. Otwórz te cholerne drzwi.
Gackt… Wiedziała, że nie da za wygraną. Podjęła ostatnią próbę stanięcia na nogi. Prawie ponownie zemdlała z bólu ale stała. Ubrała leżący na fotelu szlafrok i wolnym krokiem podeszła do drzwi.
- No nareszcie. Już chciałem… Co Ci się stało?!
- Satoru, nie… - nie zdołała powiedzieć nic więcej. Z bólu i wyczerpania zemdlała upadając prosto w ramiona stojącego w progu mężczyzny…

Przerażony Gackt złapał bezwładne ciało Dagi i natychmiast wniósł je do wnętrza mieszkania. Wszedł do sypialni i położył dziewczynę na łóżku. Zszokowany przyjrzał się twarzy przyjaciółki, którą trudno było w tej chwili rozpoznać. Praktycznie całe jej ciało pokrywały ciemnofioletowe siniaki. Już odwrócił się chcąc jak najszybciej zadzwonić na pogotowie, kiedy usłyszał za sobą cichy szept.
- Satoru…
- Daga, kochanie. Co się stało?
W jej oczach natychmiast zalśniły łzy.
- Ja… nie chcę… nie mogę… on…
- Toshiya? – zapytał. W tym momencie dziewczyna wybuchnęła szlochem. Nie wiedząc co zrobić podszedł i przytulił ją. Bał się, że sprawi jej więcej bólu. Wiedział, że musi być strasznie obolała. Jednak Daga czując ciepłe ramiona przyjaciela wtuliła się w niego nie zważając na siniaki i zadrapania. Przylgnęła do niego i zaczęła płakać jeszcze mocniej.
Przypuszczał, że w tej chwili nie da rady sprawić by przestała, wiec siedział obejmując jedynie jej drżące ciało i wycierając z policzków ciągle płynące łzy.
- Satoru, przepraszam – powiedziała po kilkunastu minutach.
- Za co słońce Ty mnie przepraszasz?
- Nie powinnam była tak po prostu odchodzić. Ani podnosić głosu. A przede wszystkim powinnam Cię była posłuchać – dodała, a jej oczy ponownie zaszły łzami – Przepraszam.
- Przestań, nie masz za co. Powiedz mi, czy on? – zapytał z niepokojem Gackt.
- Tak, i proszę. Nie pytaj o nic więcej – o ile to możliwe jeszcze mocniej wtuliła się w siedzącego obok mężczyznę.
„Zabiję gnoja. Zatłukę” pomyślał próbując pocieszyć dziewczynę. Nie miał pojęcia co mógłby jej powiedzieć, wiec jedynie starał się, aby nie czuła się samotna.

Gdy tylko Daga zasnęła przykrył ją kocem a sam postanowił zadzwonić do swojego dobrego znajomego – lekarza. Ten od razu obiecał, że pojawi się aby zbadać dziewczynę, gdyż kategorycznie sprzeciwiła się odwiezieniu jej do szpitala.

Dwie godziny później czekał niecierpliwie w kuchni, aż badanie dobiegnie końca.
- I co? – zapytał gdy tylko lekarz pojawił się w drzwiach pomieszczenia – Błagam, powiedz, że ten gnój nie dopiął swego.
- Niestety. Musisz tu zostać. Być z nią cały czas. Ona jest załamana i przerażona. Satoru, pilnuj jej, bo może zrobić sobie coś złego.
- Nie musisz mi tego mówić. Widziałem ją…, rozmawiałem…, wiem – powiedział, a jego oczy zrobiły się wilgotne – Nie pozwolę jej… - nie dokończył, a po jego policzku spłynęły pojedyncze krople.
Tak, kochał ją. I miał nadzieję, że ona o tym nie wie. Nie chciał, żeby się
przestraszyła. Bał się, że ucieknie i nigdy więcej jej nie zobaczy. Dlatego do tej pory nie zdobył się na to, żeby wyznać jej prawdę. Poza tym po co? Przecież ona cały czas twierdziła, że jest zakochana w Toshiyi. A teraz nie może już nic zrobić.
„Ten gnój tym razem przesadził” powiedział pod nosem zamykając drzwi za lekarzem. Nie rozumiał jak tamten mógł posunąć się do czegoś takiego. Był przyzwyczajony, że Toshiya jest draniem. Że rozkochuje w sobie kobiety i zostawia je zaraz po pierwszej wspólnej nocy.
Ale gwałt? Gdyby nie widział Dagi na własne oczy, nie znał jej nigdy pewnie by w to nie uwierzył. Przecież on mógł mieć każdą, więc dlaczego to zrobił?
Kiedy rozmyślał momentalnie stanęła mu przed oczami roześmiana twarz. Tina.

Megan

Mój świat właśnie się zawalił - w jakimś chorym, niewytłumaczalnym sensie, polubiłam Toshiyę. A tu... a tu... Szczerze powiedziawszy na gwałciciela bardziej się Gackt nadaje, a z Dira chociażby Kyo (i co z tego, że jest mały xD), ale... jestem zaszokowana jego bezwzględnością. Co za... fiut.

Tina

Megan

Yuri